zaterdag 31 mei 2014

Sigaretten halen 6

Het telefoonnummer van lid 1712547781 met de naam Janssen, Martha (v) was eenvoudig te traceren in het uitleensysteem van de bibliotheek. Met trillende hand noteerde Zus Bennekom het nummer op een blaadje. Na sluitingstijd zou ze die man bellen en haar excuses aanbieden. Misschien kon ze een regeling treffen om het geld terug te betalen. Desnoods uit eigen zak. 
De rest van de middag was ze met haar gedachten niet meer bij haar werk. Ze liet een stapel romans uit haar handen vallen en maakte typfouten bij het inschrijven van een nieuw lid. Na zessen fietste ze haastig naar huis. Met onrustig bonkend hart betrad ze haar flatje op de derde verdieping. Ze transpireerde overmatig. Haar bloesje plakte aan haar rug en in de spiegel zag ze natte plekken onder haar oksels.
In de keuken zette ze haar tas op het aanrecht, viste haar telefoon en het briefje met het telefoonnummer eruit en haalde diep adem. Janssen, zo heette hij, een lange knappe man met een vermiste vrouw, Martha. 
De telefoon ging zeker zesmaal over. Toen klonk zijn stem. Freds stem. God mag weten wat haar bezielde toen ze zei wat ze zei. Het volgende moment lag ze languit op het laminaat. Uit haar mobiel, die in de spoelbak was gevallen, klonk de geagiteerde stem van Fred Janssen.


vrijdag 30 mei 2014

Sigaretten halen 5

Na het bezoek aan de bibliotheek voelde Fred Janssen zich alsof er iets van hem was afgevallen. Een merkwaardige opluchting tintelde onder de oppervlakte van zijn huid. Onderweg naar huis floot hij een liedje van Metallica en liet hij een fietser voorgaan die eigenlijk had moeten wachten. Met het afrekenen van de boeken leek het wel alsof hij ook afgerekend had met Martha’s afwezigheid. Daar voelde hij zich niet schuldig over. Het deed hem denken aan de keren dat Martha er om wat voor reden dan ook niet was en hij het rijk voor zich alleen had. 
Thuis ging hij met zijn schoenen aan languit op de bank liggen, een vrijpostigheid die Martha nooit getolereerd zou hebben. Waar had hij zin in? Wat ging hij doen? Hij pakte zijn telefoon en bestelde een pizza. Dat had Martha altijd te duur gevonden en te ongezond. De tijd die hij moest wachten doodde hij met het selecteren van een stapeltje cd’s die hij jaren niet meer gedraaid had, omdat Martha er hoofdpijn van kreeg. Megadeth, Anthrax, Death Angel en natuurlijk Slayer. Hij kon zich niet heugen wanneer ‘Raining blood!’ voor het laatst zo oorverdovend uit de boxen was geknald. Toch kon hij het rinkelen van de huistelefoon nog horen. Hij nam op en regelde gelijkertijd met de afstandbediening het volume van de cd-speler. 
‘Met Fred.’ Met het wegsterven van Slayer was het ineens erg stil in de kamer. Hij hoorde duidelijk wat de vrouwenstem zei. ‘Met Martha.’


donderdag 29 mei 2014

Sigaretten halen 4

Zijn ouders hadden Bijleveld bij zijn geboorte Dagobert genoemd. Daarmee hadden ze niet voorzien dat hij de rest van zijn leven het mikpunt zou zijn van spot. Hij mocht dan vernoemd zijn naar een aimabele oudoom van moeders kant, de associatie met het legendarische stripfiguur lag voor de meeste mensen meer voor de hand. Hij liet zich daarom altijd en overal, thuis en op het werk Bijleveld noemen. Vergelijkbaar met zijn tv-held inspector Morse die ook geen voornaam scheen te hebben.
Bijleveld stond bij zijn collega’s bekend als een bijtertje. Dat bleek ook nu weer. Terwijl iedereen op het bureau tot de conclusie was gekomen dat de verdwijningszaak van Martha Janssen in feite een wegloopzaak was, sloeg Bijleveld het dossier nog eens open. Als doorgewinterde politiefunctionaris kende hij de misdaadcijfers uit het hoofd. Als het om moord ging, dan bleek 90% van de daders uit de nabije omgeving van het slachtoffer te komen. Bij verdwijning was dat percentage weliswaar lager, maar toch nog 79%. Mensen verdwenen door toedoen van familie, vrienden en kennissen. Bovendien bleek 54% van de verdwenen slachtoffers vermoord teruggevonden te worden. Met zijn blik gericht op de papieren belde Bijleveld zijn collega Sprenkelbach Meijer in de belendende kamer. ‘Elly, kun je even langskomen? Die zaak van Martha Janssen zit me toch niet lekker. Als het aan mij ligt, lichten we de doopceel van die kerel van d’r.’

woensdag 28 mei 2014

Sigaretten halen 3

Zus Bennekom besefte te laat dat ze vreselijk fout zat. Pas toen Fred Janssen, de man van wie de vrouw verdwenen was, de bibliotheek uitliep, het hoofd licht gebogen, zag ze in hoe dwaas ze had gehandeld. Ze had hem de boeken laten vergoeden die hij onmogelijk terug kon brengen. ‘Ze liggen hoogstwaarschijnlijk op een nachtkastje aan de Côte d’Azur,’ had hij gesputterd. Met zachte stem. Onafgebroken glimlachend, geduldig en vriendelijk. De handen hulpeloos geheven met de binnenkant naar boven. Zachte roze palmen, de handen van iemand die met zijn hoofd werkt. Ze had die heerlijke handen gemeden en die fijne blik omzeild door zich zenuwachtig op het beeldscherm te richten. Met de rekenmachine maakte ze de rekening op: nieuwprijs van de boeken minus 20% afschrijving.  De standaardprocedure. Hij betaalde zonder morren. Zijn lange slanke vingers trokken biljetten en munten uit een zwartlederen portefeuille. Hij zei ‘alstublieft’ en bood zijn excuses aan voor het ongemak.
Ze had achter hem aan willen rennen, maar durfde niet.

dinsdag 27 mei 2014

Sigaretten halen 2

Ogenschijnlijk leed Fred Janssen niet onder het verdwijnen van zijn vrouw. Hij verscheen op zijn werk alsof er niets veranderd was, deed zijn boodschappen, zag er verzorgd uit, at gezond. Enkele dagen voor 26 juni 2008 ontving hij een e-mail van de openbare bibliotheek. Of eigenlijk was die gericht aan Martha. Een herinnering dat er drie boeken moesten worden ingeleverd. Fred zuchtte toen hij het las. Hij had de boeken graag teruggebracht - hij hield niet van boete - maar had ze niet. Als hij de politie moest geloven, dan lagen ze op het nachtkastje naast een ledikant in Zuid-Frankrijk. In dat bed moest het flink tekeer zijn gegaan.  Letterlijke woorden van inspecteur Bijleveld, die daar zelf smakelijk om had moeten lachen. Tot hij het sippe gezicht van Fred Janssen ontdekte en bedacht dat wat hij had gezegd niet zo kies was.
Op de dag voor 26 juni bezocht Fred de bibliotheek. Aan de uitleenbalie legde hij de situatie uit. De dienstdoende bibliothecaresse had een dergelijke situatie niet eerder aan de hand gehad. Ze kreeg rode vlekken in de nek.


maandag 26 mei 2014

Sigaretten halen

Martha Janssen verdween. Ongeveer zoals mannen verdwijnen die "even een pakje sigaretten gaan kopen". Met dat verschil dat Martha niet rookte. Dit kon een variant zijn op het thema. Ze had namelijk aangekondigd even een boek te gaan lenen bij de bibliotheek. Aangezien bibliotheken elke boekuitlening registreren, kon eenvoudig worden vastgesteld dat Martha inderdaad een boek had geleend bij de bibliotheek. Kort nadat zij had aangekondigd dat te gaan doen. Om precies te zijn leende zij drie boeken: een ANWB-boek over de Côte d'Azur, de roman 'Toyboy' en uit de serie 'Verbeter uw leven' leende zij deel 4, 'Verbeter uw seksleven'. Inleverdatum: 26 juni 2008.
Voor de politie was het een uitgemaakte zaak: Martha (43) was met een toyboy naar de Côte d'Azur vertrokken om haar seksleven nieuw leven in te blazen. Bij Fred Janssen (53), de wanhopige echtgenoot, kwam deze boodschap keihard binnen Volgens hem was Martha absoluut geen Côte d'Azur-type. Ze wilde altijd naar Scandinavië.
Feit blijft dat van Martha nimmermeer is vernomen.