zaterdag 19 februari 2011

EO is EO niet meer

Evolutie, ze zijn er niet zo happig op bij de Evangelische Omroep. Maar zijn er wel degelijk onderdeel van. Waar zijn de tijden gebleven dat directeur Bert - Brandend - Dorenbos zijn omroep in nog geen veertig jaar als een echte zenderling door de goddeloze tv- en radiowoestijn van Nederland leidde? Waar is Henk Binnenband gebleven, die als een ware Rijnsburgse verhuizer de dozen van het kwaad van de dozen van het heil onderscheidde? Wie kent nog Jan van den Bosch, fout als een Amerikaanse tv-dominee? EO-coryfeeën uit vervlogen dagen, Neanderthalers vergeleken bij de EO-mosapiens anno 2011: Manuel Venderbos, Klaas van Kruistum, Tijs van den Brink en zelfs Bert van Leeuwen en Andries Knevel. En eigenlijk ook Arie Boomsma die bij de KRO uit de kast mocht komen.
ELO

Evolutie, ook bij de EO. Zo luisterde ik afgelopen maandag na elven naar EO-er Henk van Steeg op radio 2. Een geschikt programma voor zo laat op de avond, want slaapverwekkend. Plaatje voor plaatje kabbelde middle-of-the-road voorbij. Tot EO-Henkie langs zijn neus weg The Eagles aankondigde. Desperado. En daarna, godbetert, Can’t get it out of my head van The Electric Light Orchestra. Voor de heidenen onder u: artiesten die zo’n dertig jaar geleden nog op de zwarte lijst stonden der EO als zijnde kunstenaars van occulte aard. Wat was in godsnaam in die omroep gevaren. Schoof dan echt alles op naar het midden?
De dinsdag erna. Ik keek naar Uitgesproken EO, mijn hoogtepunt van de week. Tijs van den Brink was opperspreekstalmeester. Zijn kapster had zich uitgesloofd, de grimeur had gedaan wat ze kon, maar hij zat er weer bij als Pinokkio. Maar goed, het is niet zo christelijk om steeds maar weer op het uiterlijk af te gaan. Tijs bracht ons de reportage van een dwaze CDA-politicus uit het Limburgse die een fout filmpje had gemaakt met het oog op de provinciale verkiezingen. Een aantrekkelijke jongedame trok daarin haar jurkje zinnenprikkelend omhoog, zodat de verblufte kijker onvermijdelijk werd geconfronteerd met een ontblote bil met daarop een CDA-tatoeage.
CDA

Begrijp me goed, als man van de wereld ben ik wel wat gewend tegenwoordig. Niet het filmpje op zich bracht mij van de wijs (ik ken nog de poster van de PSP), het gaat mij om EO-Tijs en de verlekkerde manier waarop hij wel twaalf maal (12!), het getal van het Israëlische volk, die bil voorbij liet komen. Het was, ik kan het niet anders beschrijven, je reinste EO-porno. En ik weet niet wat Tijs had zitten doen tijdens het vertonen van het filmpje, maar hij had een hoofd als een biet. Zijn redding was het volgende item over koude, natte washandjes.
Tijs

Nee, de EO is de EO niet meer. Alles verwatert, alles nivelleert. Als zout zonder smaak. Wat moet je ermee?

Geen opmerkingen: