De hekkengek

Sommige dorpen hebben een pyromaan, Katwijk heeft een hekkengek. Hij is niet echt gevaarlijk, maar wel hinderlijk. Hij valt onder de categorie klein leed, vergelijkbaar met hondenpoep en losliggende stoeptegels. Met die problemen kun je normaal gesproken bij onze gemeente terecht. Maar niet met de hekkengek. Die maakt namelijk deel uit van de gemeente. Hij heeft een gruwelijke hekel aan fietsers en om die zoveel mogelijk dwars te zitten plaatst hij hekken. Bij mij in de buurt is hij helemaal losgegaan.

Een jaar geleden werd hier de infrastructuur herzien. Auto's konden sindsdien lekker doorkarren over gestroomlijnde rotondes en strak asfalt. De kortste, dus beste route voor fietsers richting het centrum leidde over een woonerf. Dan moest je wel illegaal een meter voetpad overbruggen. De hekkengek stak daar een hekje voor. 
Aangezien fietsers zich niet door één hek laten afschrikken ontstond langs het hek een olifantenpaadje. De hekkengek op zijn beurt houdt niet van afstekertjes en zette paaltjes waartussen hij een draad spande. Fietsers houden weer niet van draden en knipten die door. De hekkengek herspande het draad en plaatste een extra hek. De fietsers knipten opnieuw en omzeilden de twee hekken.
Toen was de maat echt vol voor de hekkengek. Tot en met getergd verloor hij zijn zelfbeheersing. Hij plaatste maar liefst zeven (7!) hekken. Hij zou ze krijgen, dat verschrikkelijke fietstuig. Wij fietsers moesten de strijd noodgedwongen staken. Zeven hekken, fiets daar maar ’s tussendoor of omheen. Zeven hekken, wat kost dat niet! Toch een kleine €700. Arbeidsloon voor het plaatsen, voorrijkosten, gebruik van gemeentelijke transportmiddelen, aan €1500 zit je zo.
Laatst in het schemerdonker spotte ik een schimmig personage in de buurt van de zeven hekken. Hij droeg een lang model regenjas. Toen ik hem haastig passeerde, sloeg hij die open. Hoewel ik maakte dat ik als de wiedeweerga wegkwam, ving ik een glimp op van zijn onthulling. Het begon met een h en glom dof in het lantaarnlicht.