donderdag 10 januari 2013

Domme vragen

Domme vragen zouden niet bestaan. Flauwekul. Veel vragen zijn te dom voor woorden, maar worden desondanks zonder enige beheersing gesteld. "Misschien een domme vraag, maar ..." leidt de onwetende zijn vraag in. Daar gaat het al fout. Wat zo'n sukkel moet zeggen is "Ik heb een domme vraag, dus ik stel hem niet." "Heel verstandig," zou dan de reactie van de potentiële antwoordgever moeten zijn. Maar nee, 90% van de wereld schijnt bevolkt te worden door geitenwollensokkentypes die op dat moment kwezelen:  "Ik heb altijd geleerd dat er geen domme vragen zijn." O ja? Had dan beter opgelet, want je wordt doodgegooid met oerstomme vragen, ook vroeger al toen jij op school zat.
En dan nu een boeketje "misschien een domme vraag...":

  • Groenteboer, zijn deze sinaasappels wel sappig? (Nee, mevrouw, ze zijn gortdroog en niet te pruimen.)
  • Is die driezitsbank wel geschikt om er met zijn drieën op te zitten, meneer Ikea? (Drie? Nou, dat zou ik niet uitproberen in uw geval.)
  • Deze plant gaat toch niet binnen de kortste keren dood? (Ja, echt wel, volgende week kan ie bij het grof vuil.)
  • Valt deze kerstboom uit? (Wie niet, meneer.)
  • Dokter, misschien een domme vraag, maar hoe kan ik zwanger zijn? (Nou, Maria, heb je even?)
  • Conducteur, u blaast uw fluit. U gaat toch niet nu al vertrekken? (O, ik wacht wel even tot u met rollator en al bent ingestapt. We hebben toch al vertraging.)
Misschien een domme vraag, maar heb ik eigenlijk niet heel erg gelijk?

Geen opmerkingen: