Oude meuk zonder wifi

Heerlijk, de NS op toppen van haar kunnen: een oude meuktrein zonder wifi, lekker laat. Ik neem plaats op een smoezelig bankje met de tag BAZOO, de benen in de nek. Uiteraard nadat ik de oudpapierverzameling heb weggeschoven van passagiers die het in Leiden voor gezien hielden. De conducteur blaast zijn valse fluit en de trein zet zich sjokkend in beweging. Ik ben benieuwd of de conducteur het aandurft kaartjes te controleren. Zo'n man moet zich de ogen uit de kop schamen voor deze armoedige vertoning. Als hij toch mededelingen doet via de krakerige luidsprekers laat hij dan zeggen dat dit een rondje van de zaak is. Een gratis rit van Leiden naar de hoofdstad en terug. Maar nee, hij gaat ons vertellen dat deze intercity gedwarsboomd wordt door een goederentrein. Lekker! Wat vervoert die trein dan wel dat hij voorrang krijgt op ons, hardwerkende Nederlanders? Wij passeren de roestbak vlak voor station Heemstede-Aerdenhout. Leeg! Ik vermoedde al zoiets. Wie wil er ten tijde van crisis nog iets per spoor vervoeren? Ja, de NS, maar wat ze vervoeren, wie ze vervoeren, moet wel over enig incasseringsvermogen beschikken. Maar kan de NS nog iets anders dan treintjes laten sukkelen van A naar B? Ik dacht het niet.