Vasectomie

De assistent met de pilotenbril kleurde mijn geschoren scrotum bruin met het in de tang geklemde gaasje dat hij uit het kommetje Betadine had gevist. Hij deed dat toegewijd, zorgvuldig, geconcentreerd, als een deelnemer aan de cursus bodypainting voor gevorderden: het beschilderen van intieme delen. Het ontbrak eraan dat het puntje van zijn tong tussen zijn tanden doorstak.

‘Zo,’ mompelde hij na een laatste koude veeg door mijn linkerlies,’ dan is het wachten nu op dokter Bennekom.’

Hij liet mij achter met mijn gedesinfecteerde balzak die zich fris tintelend klein maakte voor de handelingen van de uroloog. Als ik mijn hoofd een beetje optilde, kon ik haar gereedschap zien blinken: vlijmscherpe scalpels en scharen en een injectiespuit. Het angstzweet brak me uit. Daar lag ik dan, zelden had ik me kwetsbaarder opgesteld. Niet alleen vanwege mijn ontblote onderlijf dat in deze steriele operatiekamer elk greintje seksualiteit ontbeerde, maar ook door de ontmanning die aanstonds zou plaatsvinden. Mijn god, hoe heette die speelfilm ook alweer waarin een man gecastreerd wordt door een wraakzuchtig tienermeisje?  Ligt hij daar met de handen geboeid op tafel, terwijl zij …

‘U ligt er fraai bij.’ De arts. Haar grijze haar in een knot. ‘Ik laat u niet langer wachten. Het is een ingreep van niks, maar je kunt het maar beter hebben gehad.’

Ze boog zich over mijn edele delen. Over dat wat er nog van over was. Mijn testikels moesten zich wijselijk hebben teruggetrokken in de buikholte. Ik wilde hier niet zijn. Waar was Barbara om mijn hand vast te houden? Was ik er ook niet geweest toen zij in barensnood verkeerde?

‘U bent nog jong. De meeste mannen die ik onder het mes heb, zijn ouder.’

Fijn. Dat wisten we dan ook weer. Ik bestudeerde het plafond, het minst steriele deel van de kamer. Er hing spinrag.

‘Heeft u kinderen?’

‘Ja, drie of vier,’ kreunde ik.

‘Zo, dat is een heel gezin.’

Haar gezicht verstrakte. Ze zette kracht. Op hetzelfde moment knapte er iets onderaan mijn buik. Ze had het gedaan. Zonder scrupules. Ze had mijn lijn met nieuw leven doorgeknipt. Me onherstelbaar verminkt. Rechts. Links zou spoedig volgen.

Dit is de eerste pagina van het boek 'De Aartsvader' .
Lees verder ophttp://nieuweschrijversprijs.nl/longlist/de-aartsvader/ en beoordeel.