woensdag 25 augustus 2010

Met alle gevolgen van dien

Het overkomt me nooit, maar nu vergat ik de stopknop van de bus in te drukken. Met alle gevolgen van dien: de bus reed door waar ik eruit moest. Direct kwam ik in actie en vloog naar voren. Net toen de bus toch inhield, met alle gevolgen van dien: ik werd opgevangen door een stevige mevrouw met een boodschappentas. Ik verwachtte gemopper, maar ze lachte. Misschien waren er maar weinig mannen die op haar vielen. Met alle gevolgen van dien.
De bus wachtte voor een rood verkeerslicht, ik zag mijn kans.
‘Meneer (zeg nooit chauffeur tegen een chauffeur),mag ik er nog uit?’
Hij keek mij door zijn brillenglazen schamper aan. ‘Dat kan ik echt niet doen, ik ben al laat.’
Het was groen. Om zijn woorden kracht bij te zetten drukte hij het pedaal tot de bodem in. Met alle gevolgen van dien: ik vloog naar achteren, de dame met de boodschappentas had haar armen al gespreid. Knap, want hoe hield zij haar evenwicht? Op tijd kon ik mij vastgrijpen aan een stang.
‘Bovendien,’ hoorde ik de bestuurder achter mij, ‘loop ik het risico op een vette bon. Die gaat u niet voor me betalen, toch? Nee, de mensen denken dat je overal maar kunt stoppen, maar zo werkt het dus niet. Bovendien, u zou moeten uitstappen op een fietspad, met alle gevolgen van dien. Fietsers en bromfietsers rijden als gekken, vertel mij wat. Die lui willen als je het mij vraagt allemaal dood. Steken vlak voor je wielen over. Vandaag of morgen zit er een onder. Met alle gevolgen van dien. Kijk ‘ns meneer, de halte, helemaal voor u.’
Ik bedankte hem vriendelijk en wenste hem nog een fijne werkdag toe. De zeikerd. Maar de mevrouw met de boodschappentas knipoogde toen ik omkeek.

Geen opmerkingen: