Uitvallen

In zaal Vincent van het daglichtloze congrescentrum in Nijkerk hoor ik het inspiratieloze verhaal van Vera en Willie aan. Zij is van Nederlands, hij van rekenen/wiskunde. In onvervalst Brabants doen ze het taal- en rekenbeleid uit de doeken van hun vmbo-school. Willie is te breedsprakig en wordt door Vera na de inleiding handig achter de tafel gedirigeerd. Willie moet de knoppen bedienen, om precies te zijn de enterknop waarmee hij nieuwe slights tevoorschijn klikt. Zouteloze dia's zijn het over rekentoetsen en taaltoetsen. Die exact in kaart brengen voor welke leerlingen de lat te hoog ligt. Die krijgen dan re-teaching. De lichtbeelden worden gedeeltelijk aan het oog onttrokken, omdat Willie pontificaal voor het scherm is gaan zitten en nogal fors is uitgevallen. Hij drukt een nieuwe dia tevoorschijn, weer een over uitvallende leerlingen. 'Vallen er ook wel eens docenten uit?' waag ik te vragen. Vera kijkt of ik haar geknepen heb. De zaal van toehoorders bestaande uit vmbo-docenten loeit. 'Hoe bedoelde gij dat?' vraagt Willie dreigend. Hij is erbij gaan staan.   Zijn inktzwarte schaduw laat alle informatie op het scherm verdwijnen. Ik aarzel, maar moet na A verder naar B. Ik haal hoorbaar adem. 'Nou, zijn de docentvaardigheden wel op orde? Uw manier van werken vergt nogal wat van de leerkrachten, toch?' Willie blijft staan. Met zijn handen leunend op de tafel heeft hij iets weg van een gorilla. Ik kan beter niet in zijn buurt komen. Het is Vera die het antwoord geeft, met beheerst trillende stem. 'Meneer, onze docenten worden door de directie tweemaal per jaar in de gelegenheid gesteld kennis te shoppen. Als dat niet voldoende is ... U hoeft niet te twijfelen aan de kwaliteit van het docententeam van het Zuid-Brabants College.' Ze kijkt me hautain aan. 'Bent u zelf ook docent?' Ik schud besmuikt het hoofd. 'Nou, waar bemoeide gij u dan mee.' Het is Willie die de boel afmaakt. Hij kijkt triomfantelijk de zaal rond en drukt op enter. De rust keert weer. Ik wis het zweet van mijn voorhoofd.