vrijdag 18 november 2016

Zien dat het goed is

Het zou nog spannend worden: we zouden een vader achterlaten van wie de gezondheid zienderogen achteruitging. Maanden tevoren hadden we de mondelinge invitatie al ontvangen. Niet direct van het aanstaande bruidspaar, maar via onze broer en schoonzus. Ergens in juli 2016 op het Griekse eiland Andros ging het gebeuren. Iedereen mocht komen. Nadere inlichtingen zouden volgen. Een golf van opwinding spoelde door de familie. Een bruiloft in Griekenland, wanneer maak je dat mee? Wanneer maakte je überhaupt nog een bruiloft mee tegenwoordig?
In januari kwam https://sofiathomaswedding.wordpress.com/ελληνικά/ online met de beloofde nadere informatie. Over waar en wanneer, over hoe op Andros te geraken en hoe je er te vermaken. En natuurlijk over de hoogtij zelf die bestond uit de beach party vooraf, de bruiloft zelf op Grieks orthodoxe wijze en de afterparty een dag later. Vliegtuigen werden geboekt, veerboten, accommodatie. Er moest feestkleding worden aangeschaft. Geen sinecure, want wat trek je aan op een Griekse bruiloft bij 30°C?
Hij zat in zijn stoel en luisterde, onze vader, naar onze opgewonden voorpretgesprekken als we op visite kwamen in zijn kleine kamertje in het bejaardentehuis. Een van zijn kleinzoons ging trouwen, en hij zou er niet bij zijn. We regelden bezoekers tijdens onze afwezigheid en vroegen de verzorging een extra oogje in het zeil te houden. De laatste tijd was hij regelmatig gevallen en werd hij brozer en brozer. We lazen de kleine lettertjes van de annuleringsverzekering aandachtig. En verder was het een kwestie van bidden en hopen dat het goed ging.
Hij heeft de ansichtkaarten nog ontvangen en de foto's nog gezien. Zelden waren vakantiefoto's feestelijker en zonniger dan deze op de iPad. Hij zag dat het goed was, onze vader, hij genoot van ons genieten, zijn nageslacht, feestelijk en zomers bruin.
Hij haalde half september, 91 jaar en 8 maanden oud.
Andros

Rechts de bruidegom

Geen opmerkingen: