zondag 19 september 2010

Afscheid

Het afscheid viel uiteindelijk mee. Voordien, thuis, had hij nog even geoefend in handen schudden en zoenen in de lucht. In de spiegel had hij zichzelf aangekeken met die wenkbrauwfrons die spijt suggereren moest. ‘Bedankt voor de fijne samenwerking, jammer dat onze wegen zich scheiden,’ luidde zijn voorgenomen afscheidsfrase. Hoewel zijn frons het gedeelte na de komma overbodig maakte. ‘Bedankt voor de goede samenwerking.’ Dan een ferme handdruk. Eventueel zijn linkerhand naar de rechterbovenarm van de afscheidnemer. Of: ‘Bedankt.’ Kort, krachtig. Afhankelijk van het geslacht aangevuld met ‘kerel’ of ‘meid’.


Het was niet druk geweest. Eén collega zwaaide van een afstand en riep: ‘Moet de trein halen.’ Een ander nam zonder op- of omkijken de draaideur, geheel in stijl met zijn eenkennig karakter. Uiteindelijk had hij het glas geheven met Van Maledijd en Spruitlucht, zij bier, hij wijn. ‘Kerel, daar ga je,’ had Van Maledijd – met bierschuimsnor - plechtig gezegd. Of de woorden tot hem gericht waren of tot het glas bier, dat Van Maledijd in één teug achteroversloeg, bleef onduidelijk. Het waren hoe dan ook ontroerende woorden waarop de zijne naadloos aansloten. Jammer dat Spruitlucht en Van Maledijd hem tijdens zijn speech de rug toekeerden om zich op de overvloedige hapjes te storten. Vervelend ook dat halverwege de rede zijn mobiel afging. Hij werd zelden gebeld, waarom op dat moment wel? Toen hij de telefoon wilde uitzetten zag hij de naam van de manager op het schermpje prijken. ‘Zeg Vandee, kerel, kom er net achter dat ik op je receptie hoor te zijn. Zit ik hier met een dubbelboeking, sta ik hier op het ministerie oog in oog met de topambtenaar. Dus. Lullig, maar je voelt hem aankomen, niet? Ik bel later nog. Die cadeaubon hou je tegoed. Drink er maar een namens mij. Groeten aan je vrouw.’ Hij had geen vrouw. Dat wilde hij nog zeggen, maar de verbinding was al verbroken. Van Maledijd en Spruitlucht kaanden bitterballen en zopen hun vierde flesje leeg. Maar er was genoeg. En het was, in zekere zin, ouderwets gezellig. Hij zou dat nog gaan missen in zijn nieuwe baan.



Geen opmerkingen: