Je kunt een eind gaan op deze aardkloot. Ik sta aan het begin van een reis van 19.362 kilometer. Eerst Amsterdam-Dubai, dan Dubai-Auckland. Mocht ik het halen, dan krijg ik een gouden medaille. Of toch in elk geval een vermelding in het Guinness Book of Records. Het wordt mijn eerste ervaring met een jetlag. Ik ben benieuwd. Vooruit slapen werd me afgeraden. Ik moest moe het vliegtuig in. De reis zou me wel afmatten. Na een filmpje of drie, vaste prik bij Emirates, zou geen luciferstokje mijn ogen nog openhouden. Ik heb een kussentje en oordoppen. Geen steunkousen. Die raadde mijn fysiotherapeut dan weer aan. Want die krijgt dikke benen van lang zitten. Was zitten trouwens niet het nieuwe roken? Neem ik al vliegend een paar pakjes zware shag tot me. Hoe dan ook, in Auckland wacht een fatsoenlijk hotel waar ik me helemaal te buiten kan gaan aan slapen. Niet lang natuurlijk, want de plicht roept. Het IBBY-congres. Vier dagen lang zitten en luisteren. En dat voor een verstokte niet-roker.
In het toestel van Emirates.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten