Het was nog geen half negen toen wachtmeester Jacobi commissaris Turlings belde.
'Wat moet je, Jacobi, het is zaterdagochtend. Kan dit niet wachten tot maandag?' Turlings schoof rechtop in het tweepersoonsbed.
Jacobi liet zich niet uit het veld slaan. Hij kende de oude brombeer. Alles was hem teveel, zeker buiten de kantooruren, maar als hij niet op de hoogte werd gesteld was het ook weer niet goed.
'Afgelopen avond en nacht waren er opmerkelijke ziekenhuisopnames. Ze lijken iets met elkaar te maken te hebben. De zaak Martha Janssen.'
'Wat! Alweer die zaak!'
'Het gaat om Edwin Soepboer van de Roeptoeter. Neergeslagen bij Autobedrijf Janssen. Om Fred Janssen zelf, eenzijdig ongeval met een auto. En om Richard Brokken, neergemept met een Mariabeeld bij de kringloopwinkel. Die laatste lijkt betrokken te zijn bij een gevalletje ontvoering.' Hij liet een stilte vallen om Turlings de gelegenheid te geven de hoeveelheid informatie te laten verwerken.
'Ontvoering? Dit dorp gaat nog 'ns aan criminaliteit ten onder. Wie is er dan ontvoerd?'
'Zus Bennekom. Schijnt het nieuwe liefje te zijn van Fred Janssen. Bijleveld en Sprenkelbach Meijer hebben de zaak onder controle.'
'Verdomme, weer dat kleffe duo. Ik had toch gezegd dat... Ach, laat maar. Bedankt voor het bellen, Jacobi.'
Turlings legde de telefoon met een klap op het nachtkastje. Hij gaf een por opzij.
'Hé, Stutterheim, werk aan de winkel!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten