Op het moment dat Zus Bennekom de badkraan dichtdraaide, hoorde ze beneden een deur opengaan. Was Fred zo snel alweer terug van de Chinees? Het antwoord volgde direct, ze hoorde twee vreemde mannenstemmen, waarvan er een nogal hoog klonk. Zus' eerste reflex was: ik moet mij verstoppen. Het was te laat voor haar kleren. Zo vlug als ze kon, rende ze Freds slaapkamer in. Ze wilde de deur op slot doen, maar een sleutel ontbrak. Wanhopig probeerde ze een ladenkast voor de deur te schuiven die geen centimeter meegaf. Toen ze voetstappen op de trap hoorde, sloeg de paniek pas echt toe. Ze dook naar de grond en kroop onder het bed. Op hetzelfde moment vloog de slaapkamerdeur open.
'Niets.' Het was de stem van die messentrekker. Ze zag zijn broekspijpen met hoog water, zijn witte sokken en de sportschoenen van een onbekend merk. Tussen die benen zag ze zijn compagnon omhoogkomen. Zijn hoofd ter hoogte van de vloer. Zijn glimlach was breed.
'Onder het bed, Rich, weet je dat nou nog niet, angsthazen zitten onder het bed.'
De hand van Richard sloot zich als een klem om Zus' enkel. In één haal trok hij haar tevoorschijn.
'Hatsekidee, Ben,' gnuifde Richard, 'vang ik zomaar een bloot reetje.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten