Vlak achter De Eindelooze Boschjes lag het terrein van de voormalige Abraham van Clippenberg-kazerne. Een complex van diverse gebouwen waarin alternatieve bedrijfjes en organisaties huisden, zoals de voedselbank en de kringloopwinkel. Maar ook het duistere BensToko.com, dat bij de gemeente geregistreerd stond onder de naam B.L. Van der Linden. De corebusiness van dit bedrijf was noch bij de gemeente noch bij de Kamer van Koophandel bekend. Niet dat er een haan naar kraaide.
Voor de deur van het pand waar BensToko.com was gevestigd, recht boven de kringloopwinkel, stond een zwarte BMW. Binnen zat Benny op een sjofel bankje te bellen.
'Die sukkel neemt zijn telefoon niet op,' zei hij tegen Richard tegenover hem. 'Wij ontvoeren zijn meisje en hij reageert niet eens.'
'Spreek zijn voicemail in, stuur 'm een mail.' Richard peuterde vuil onder zijn nagels vandaan met een mes. Hij was altijd snel met voor de hand liggende oplossingen.
'Heb jij die griet veilig opgeborgen?' Benny keek Richard wantrouwend aan.
Richard knikte. 'Ik ga zo nog even bij d'r kijken. Die gaat echt nergens heen. En ze kan krijsen wat ze wil in die kluis. Geen mens die 'r hoort. Ze heeft een matras van hier beneden en een emmer om op te pissen. Het lijkt wel een hotel. Met mij als roomservice, wie wil dat niet?'
'Je blijft wel van d'r af, duidelijk? Geen geintjes dit keer.'
'O, maak je geen zorgen. Ik ben lief als een lammetje. Hahaha.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten