Het was eigenlijk heel raar dat Benny haar Michelle noemde. Ze heette toch Jeanne? Zo had hij haar vroeger nadrukkelijk genoemd, omdat aan dat Michelle haar bedenkelijke reputatie kleefde. Belle Michelle deed het voor geld. Jeanne was leuk en lief. Het moest de verwarring zijn. En gelijkertijd, zo vreemd was het ook weer niet dat hij haar hier trof. Eigenlijk was het best logisch, waar zou ze anders moeten zijn? Maar boven al die gedachten domineerde het gevoel dat van heel diep wegkwam: zodra hij haar zag was hij smoorverliefd. Althans, dat moest de toestand zijn die hem nu stante pede overviel. Het had zelfs uitwerking op zijn fysieke gestel. Hij moest een stoel grijpen om niet onderuit te gaan. Hij voelde een blos opkomen en zweetdruppeltjes rond zijn neus. Ook Michelle, Jeanne, onderging de ontmoeting niet onberoerd. Ze liet de theedoek vallen en daarmee het glas. Restaurantbezoekers keken geschrokken in de richting van het rinkelend glas. Ook zij hield zich vast, aan de rand van de bar.
Ze noemden elkaars naam nog een keer, Benny dit keer haar enig juiste naam. Het volgende moment was het moment van de omhelzing en het kussen. Het ging er zo heftig aan toe dat mensen gegeneerd de andere kant opkeken. Het volgende moment waren Benny en Jeanne op weg naar Benny's kamer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten