Corrupt was
wachtmeester Jacobi niet, vond hijzelf. De dingen die hij deed of naliet, kon
hij met zijn geweten overeenkomen. Je moest de waarheid hier en daar wat geweld
aandoen om het naar je hand te kunnen zetten. En leugens kende hij alleen om
bestwil. Een beetje manipuleren en masseren op zijn tijd had nog nooit iemand
kwaad gedaan. Kijk, zo was er een tijdje gelden 25 kilo cocaïne onderschept. Gevonden
in een bloemenwagen die op Frankrijk reed. Die 25 kilo was eigenlijk 27,4 kilo
om precies te zijn. Die 2,4 kilo extra kon gemakkelijk verdonkeremaand worden.
Niemand die dat wist, iedereen had het over 25 kilo, tot aan de rechtbank toe.
Dus was het 25 kilo, niet meer, niet minder. Die 2,4 kilo had hij tegen een
x-bedrag achtergelaten bij een vage kennis die er wel raad mee wist. Kijk, de
ziektekostenverzekering werd er niet minder op en de benzineprijs evenmin. En
hoe komt splinter door de winter? Juist.
En zo was
het met die boeken ook, de boeken van Martha Janssen. Hij had een belletje
gekregen. Van wie doet er even niet toe. Of hij ze achterover wilde drukken. Tegen
een x-bedrag. Dus dat had hij gedaan. Wat zijn nou drie boeken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten