Na een verfrissende douche en een hazenslaapje op het riante bed was hij op zoek gegaan naar het hotelterras om te eten. Dat was hier uitstekend wist hij nog van de vorige keer.
Toen hij het restaurant doorkruiste, zag hij haar staan achter de bar. Ze droogde een wijnglas af met een theedoek. Er was geen twijfel mogelijk, ze was het echt. Hetzelfde gezicht, het geblondeerde haar, de pronte borsten.
'Michelle? Belle Michelle?'
Ze stopte direct met waar ze mee bezig was, betrapt leek het wel. Haar blik toonde de mengeling van schrik en nieuwsgierigheid.
'Benny,' zei Benny en wees op zichzelf. Een nogal overbodige handeling.
'Benny?' vroeg de vrouw. Ook zij wees naar hem. Met de hand waarmee ze het glas vasthield. Haar knappe gezicht kreeg de vorm van een vraagteken. De theedoek viel op de grond, haar mond viel open. Blinkend witte tanden leken de schemerachtige gelagkamer te verlichten. Benny rook de geur van tandpasta.
'Benny,' zei Michelle. Zo noemde ze zich al jaren niet meer. Het was gewoon Jeanne Marie. Zo was ze 35 jaar geleden gedoopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten