Fred Janssen was na zijn thuiskomst direct zijn bed ingedoken. Op aanraden van Zus Bennekom die weliswaar weinig ervaring had met mannen, maar Freds toestand inschatte als 'niet in orde'.
'Jij kruipt onder de wol,' zei ze moederlijk,' terwijl ik mij buig over het eten. Ik ga iets klaarmaken waarvan je achterover zult slaan.' Dat was voor Fred op dat moment niet zo moeilijk om voor te stellen. Hij had al moeite zich overeind te houden toen hij de trap opliep. Het was maar goed dat zus hem ondersteunde bij het bereiken van zijn bed. Hij liet zich lijdzaam ontkleden en viel daarna languit op het bed. Op het moment dat Zus het dekbed over hem heen trok, leek hij al in diepe slaap.
Het was wat vroeg om al aan een diner te beginnen. Besluiteloos stond ze in de keuken. De zak met Chinees eten kon ze maar beter wegkieperen. Daar zou Fred niet van opknappen. Het moest iets gezonds worden, iets met groene groente. Sla, andijvie, sperziebonen. Ze mocht dan niet veel ervaring met mannen hebben, voor begrip van de uitdrukking 'de liefde van de man gaat door de maag' was weinig ervaring nodig. Zus opende de koelkast op zoek naar voorraden. Op hetzelfde moment ging de huistelefoon. Aarzelend nam ze op.
'Met het huis van Fred Janssen?'
Iemand schraapte zijn keel en zei: 'De code is 247KL.' Het was een zware mannenstem. Van een roker, dacht Zus nuchter.
'U zei?' zei ze.
'247... KL. Noteer het.' De hoorn werd op de haak gegooid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten