Elly Sprenkelbach Meijer had Bijleveld weggestuurd. Zij kon het verhoor met Zus Bennekom beter alleen doen. Vrouwen onder elkaar. Bovendien gaf dat Bijleveld de gelegenheid het huis van Fred Janssen aan een nader sporenonderzoek te onderwerpen. Weliswaar zonder huiszoekingsbevel, maar een kniesoor die daar op lette.
Zus vertelde haar verhaal, slaperig en afwezig, maar samenhangend genoeg voor Elly om er chocola van te kunnen maken. Het was een vreemde setting: de inspecteur in een rotan slaapkamerstoel en de ondervraagde in andermans bed onder het dekbed met een kussen in haar rug.
'En heb je enig idee waarom die twee jou meenamen?' wilde Elly weten.
'Nou niet precies, nee. Ze willen iets van Fred, ik zou niet weten wat.' Zus trok het dekbed discreet iets hoger. 'Misschien gold dat wat Fred heeft of weet als losgeld voor mij. Geen idee.' Ze ging wat rechter op zitten en wreef in haar ogen. 'En u weet zeker dat het goed gaat met Fred? Dat hij niets mankeert?'
Beneden keek Bijleveld in het adressenboekje dat hij vond naast de vaste telefoon. Bij de M vond hij 'Martha' met daarachter een 06-nummer. Bijleveld kon het niet laten. Hij toetste het nummer in op zijn eigen mobieltje. Toen drukte hij op bellen.
Er werd vrijwel direct opgenomen. Een zware mannenstem zei:'Hallo?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten