De
bibliotheekpas van Martha Janssen droeg de vingerafdrukken van twee verschillende
personen. In elk geval van Martha zelf.
‘Ik denk dat
ik weet wie die kaart verder in handen heeft gehad.’ Elly Sprenkelbach Meijer
sprak graag vermoedens uit. Voor meer dan 70% bleken die naderhand juist. Dat
hield Bijleveld bij in een staatje. Hij wist dat Elly Fred Janssen bedoelde,
maar zelf had hij zijn twijfels. In elk geval hadden ze het lab de aangifteformulieren
gegeven die Janssen had ingevuld en waarop zijn afdrukken ruimschoots te vinden
moesten zijn.
Interessanter
nog dan de vingerafdrukken was de plek waar de kaart was gevonden. Langs een
fietspad op het bedrijventerrein op steenworp afstand van het bedrijf van Fred
Janssen. Toen Bijleveld en Elly Sprenkelbach Meijer zich ter plekke op de
hoogte stelden, wees Elly naar een container verderop.
‘Zie jij wat
ik zie?’
‘Bedoel je
die bak, El?’
‘Precies wat
ik bedoel, Bijl.’
‘Denk je…? Nee.’
‘Let’s have a look.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten