Het gevoel waarmee Elly Sprenkelbach Meijer en Bijleveld de container naderden, was ambivalent. Natuurlijk waren zij professioneel nieuwsgierig, maar gelijkertijd huiverig voor nare confrontaties. Niet dat zij niets gewend waren - van een lijk meer of minder keken ze niet op - maar fijn was anders en wennen deed het nooit. Met neuzen als antennes probeerden ze alarmerende geuren op te vangen. Toen die uitbleven was het Bijleveld die resoluut de klep opende en Elly die als eerste naar binnen keek.
'Niets.'
'Niets?' Bijleveld dook ook in de opening. De container was praktisch leeg. Alleen op de bodem lag een wanordelijke hoeveelheid papier.
'Geef 's een kontje, Bijl.'
Met een luide bonk belandde Elly op de bodem. Ze knipte een zaklampje aan. Ze bukte zich en raapte iets op.
'Bingo, Bijl.'
'Bingo?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten