De telefoon van verslaggever Edwin Soepboer klonk op het moment dat hij even sigaretten ging halen bij 'De Rustige Roker'. Ome Kees, de winkeleigenaar die de pensioengerechtigde leeftijd ruimschoots was gepasseerd liet Edwin rustig bellen. Hij kende de boodschappenlijst van deze klant. Hij legde een slof Marlboro op de toonbank, twee staatsloten en een blootblad, zocht even de bevestigende blik van Soepboer, sloeg vervolgens de kassa aan en presenteerde de bon. Dat was een min of meer overbodige actie, want het bedrag was al sinds januari hetzelfde. Hij schoof het pinapparaat naar voren en Soepboer betaalde. Die had al die tijd geluisterd naar de opgewonden stem van Theo Bilderberg, hoofdredacteur van De Roeptoeter, het plaatselijke sufferdje met regionale ambities.
'Dus,' zei Soepboer, die zijn spullen bij elkaar graaide en zijn hand opstak naar Ome Kees, 'dus die Martha Janssen zou wel eens door toedoen van die vent van 'r verdwenen kunnen zijn?... Ja, ja..., ja daar ga ik meteen achteraan. Van wie heb je dit? Je bent gek! Echt waar?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten