Het was niet ingewikkeld Theo op achterstand te zetten. Toen Anna voorstelde ergens te lunchen - haar eerste schep als begin van de valkuil voor Theo - stemde hij gretig in. Tot dan toe hadden ze in de koelte van de airco doorgebracht. De hitte buiten voelde als een oven. Anna kon wel wat hebben in haar luchtige zomerjurk, maar Theo in zijn donkere pak liep na vier stappen al te puffen.
'Trek je jas toch uit, Theo. Je hoeft mij niet te bewaken met je hand op je pistool. Waarom vertrouw je me niet? Ik dacht dat we een deal hadden.'
Theo trok zwijgend zijn colbertje uit. De tweede schep. Toen Anna hem toelachte, kon ook Theo een grimas niet onderdrukken. Ondanks de hitte leek hij te ontspannen. Aan tafel begon hij een monoloog over het verschil tussen de warmte in Nederland en die in Frankrijk.
'Hier kan het wel heet worden, maar in Nederland wordt het dan altijd zo'n kleffe boel. Hier is de lucht veel droger en daarmee veel prettiger.' Met zijn praten leek de sfeer van een dag daarvoor enigszins terug te keren en dat was precies waar Anna op aanstuurde. Van de fles witte wijn die op tafel verscheen dronk zij niet meer dan een half glas. De rest zou dienen ter bedwelming van Theo. Vandaag had ze Theo het liefst suf. De derde schep. Zoals ze had ingeschat, verloor Theo alle waakzaamheid uit het oog toen hij zijn praatstoel had gevonden. De wijn en het eten deden de rest. Na een glas of twee sprak Theo driftig over zijn reizen door Afrika en na het derde glas deed hij zijn plannen voor een ruimtereis uit de doeken.
'Vandaar dat je geld nodig hebt, Theo. Ik zei toch dat je daarvoor bij mij aan het juiste adres bent. Wat heeft die Benny nou te bieden, die kruimeldief. Duizend, een paar duizend? En wat moet je ervoor doen, mij in de gaten houden?'
Theo leegde zijn vierde glas en boerde binnensmonds. Schep vier, vijf, zes. Een hele graafmachine ging tekeer.
Anna ging naar de wc. Op de terugweg zou ze Theo zijn pistool ontfutselen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten