Ze zagen elkaar die nacht om stipt 2:00 uur op het achtererf van La Flûte. Vervolgens moest er gewacht worden, bijna een half uur lang.
'Dat begint goed.' Het was Alain die de toon zette. 'Wij zijn hier op tijd en zij komen meteen al te laat. Wie zegt dat ze sowieso komen opdagen. Het zijn louche lui die zich niet aan hun afspraken houden.'
'Je kunt nog terug, Alain. Gewoon je bed weer in, lepeltje lepeltje met moeder de vrouw. En morgen je hand weer ophouden bij de gemeente.'
'Wat hebben jullie eigenlijk thuis gezegd?' Het was de bedeesde Claude Cantakki. Zijn nasale stemgeluid klonk komisch in de koele nachtlucht. Hij had ooit als amateurbokser een klap op zijn neus gehad die hem sinds die tijd anders had doen klinken. Achter zijn rug om werd hij nagedaan, maar niet door zijn vijf compagnons hier op het erf van Pierre Flûte. Ze respecteerden de stille man, die als hij wat zei altijd wat zinnigs te berde bracht. Hij was vrijgezel en woonde nog bij zijn 80-jarige moeder in.
'Wat heb jij tegen je moeder gezegd?' stelde Eddy als wedervraag.
'Nachtdienst in de haven, simpel. M'n moeder stelt geen vragen. Ze vertrouwt me.'
De anderen knikten. Zoiets hadden zij thuis ook gemeld. Ook Paul Sachet, de niet zo intelligente zoon van slager Sachet, die absoluut niet in de voetsporen van zijn vader wilde treden. Zijn Claire had argwanend gevraagd wat hij dan precies moest doen in de haven. En voor wie dan wel. En of dat wel zaken waren die het daglicht konden verdragen. Nee dus, vulde ze zelf alvast in, want anders zouden de werkzaamheden niet in de nacht plaatsvinden. Of Paul wel wist wat hij deed. Waarop Paul kwaad was geworden. Dat hij zich niet liet koeioneren door een vrouw die haar school niet eens had afgemaakt en zich beter kon bezighouden met het grootbrengen van de koters. Dan zou hij wel voor brood op de plank zorgen. Eigenlijk de routineruzie die ze om de zoveel dagen hadden. Als hij eerst maar 's wat geld in het laatje kon brengen dat zou Claire wel bijtrekken.
Tegen half 3 reed er een busje het erf op. Achter het stuur zat de ronselaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten