‘En op een
dag was Sjaak sigaretten gaan halen, so
to speak. Zat ik daar in m’n uppie met vier honden in een kast van een
huis.’ Laura van Duivenvoorde probeerde haar rechterhand droog te houden met
het oog op de filtersigaret die ze tussen duim en wijsvinger vasthield. ‘O, ik
wist wel waar hij zat, hoor. Dat was niet bepaald een raadsel. Ik kende Maris
al jaren van Sjaaks verhalen. Het was Mariska voor en na. Ze was zijn
secretaresse. Die twee konden het goed met elkaar vinden. En dus niet alleen op
het werk. Maar ik wist allang, nog voor Sjaak het wist, dat hij vanzelf weer
met hangende pootjes bij me terug zou komen. En na nog geen twee weken, ja
hoor, daar was meneer. Of hij er weer in mocht. Nou, van mij mocht ie, maar dan
wel beneden op de bank. Kijk, als hij dan met zoveel gemak kiest voor z’n
secretaresse, dan moet ie ook een vent zijn. Van ruilen komt huilen, dat leer je
al als kind. Dus ik heb tegen ‘m gezegd dat ie zo snel mogelijk moest gaan
uitkijken naar een leuk appartementje. Dan kon ie daar de beest uithangen met
wie hij maar wilde. Maar aan mijn lijf geen polonaise meer a.u.b. Snap je?’ Ze nam
een flinke haal van de sigaret en keek Taco onderzoekend aan. Luisterde hij
wel? De jongen leek versuft door het lekkere warme water.
‘En jij,
Taco, heb jij een vriendin?’ Ze schoof een beetje dichterbij. De water- en
luchtjets lieten het water borrelen. Als ze haar arm iets naar links strekte kon
ze zijn been voelen. Er gleed een siddering langs haar rug toen ze zijn hand in
haar nek voelde. Ze gooide de peuk op de badkamervloer, zakte iets verder
opzij, zodat haar bovenlichaam tegen zijn borst viel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten