De dag dat Sigaretten Halen 315 aan de beurt was

Benny kon het wel hebben, zo'n daverende mep van hand op wang. Zakendoen op het hoogste niveau betekende ook dat je moest kunnen incasseren. Ondanks dat de klap hard aankwam - hij was letterlijk en figuurlijk uit evenwicht - was hij blijven glimlachen. Hij had psychologisch overwicht, het geweld was een zwaktebod. Dat zag Anna zelf ook in, haar ogen straalden onzekerheid uit. 

Vervelend was alleen dat die bodyguard hindelijk in de buurt bleef. Door het handgemeen was hij weer helemaal op zijn quivive. Maar die knaap was bijzaak ook al was bij gewapend. 

Benny richtte zich weer tot Anna. 'Waarom die agressie, Anna? Of zal ik je Tilly noemen? Onder die naam ging je vroeger toch door het leven?'

Anna keek hem verbluft aan. 'Hoe...' Verder dan dat kwam ze niet. Ze hapte naar adem en zocht steun bij een cipres. 'Wie, wie ben je in godsnaam?'

'Ach, je kent me wel, ik verkeerde vroeger bij je in de buurt. Misschien ken je me als Benny van der Linden.'

Anna herhaalde de naam alsof ze de delen waaruit het bestond door haar mond moest laten gaan om ze tot zich door te laten dringen.

'Maar je kent me zeker als Zigar Benzigar. Ook wel bekend als mister Marlboro.'