dinsdag 5 mei 2015

Drie vier vier

Onze reis zuidwaarts leek de bekrachtiging te zijn van onze relatie. De ingewikkelde boodschap aan mijn vrouw, die inmiddels een kleine tien berichten had achtergelaten op mijn telefoon, speelde steeds minder een rol. Ik zou haar onderweg een keertje bellen met de mededeling dat het helaas over was. Ja, dat speet mij ook. Ja, zo gaan die dingen soms. Nee, ik was er niet met Tanja vandoor vanwege de seks. Er was geen opzet in het spel, hooguit speelden hormonen een rol, met name vanTanja. Zij had haar man trouwens al gebeld waar ik bij zat. Ik had medelijden met die man. Hij werd in dat gesprek ongeveer aan de kant gezet als een overbodig geworden huisdier. Ik zag het beeld voor me van een hond die in een dicht bos door Tanja met een touw aan een boom werd vastgemaakt. Vervolgens reed ze hard weg in haar auto.
'O welnee,' stelde Tanja onverschillig toen ik dat beeld aan haar voorlegde. 'Martijn is een sukkel en dat weet ie ook. Wij hadden al tijden niets meer met elkaar behalve een trouwring. Ze trok het ding ter plekke van haar vinger. Het scheelde niet veel of ze had 'm in de prullenmand van het hotel gegooid.

Geen opmerkingen: