Hij heette Taco, een naam die in de ranglijst van populaire jongensnamen ieder jaar steeg. Ze vond het een rare naam en zei dat ook tegen hem. Hij haalde zijn schouders op.
'En jij dan, hoe heet jij?' Hij keek haar met zijn brutale bruine ogen indringend aan. Ze smolt bij die blik. Had Fred haar ooit zo aangekeken? Ze hoefde niet lang na te denken, het antwoord was negatief.
'Martha,' zei ze. Het klonk bijna verontschuldigend.
Taco liet niet blijken wat hij van haar naam vond. Hij speelde met een lok van haar haar en kuste haar op de punt van haar neus.
'En nu?' vroeg hij raadselachtig. Martha had geen idee wat ze daarop moest zeggen en keek Taco vragend aan.
'Je hebt mij nu wel al je nieuwe kleren geshowd, maar hoe gaat het nu verder? Ik heb het idee dat hier een verhaal aan vast zit. Een nog niet bestaand avontuur. Dus geen verhaal achteraf, maar een verhaal vooraf.'
'Over wie zou dat moeten gaan?'
'Over wie anders dan over ons, Martha? Over een jongeman met een iets oudere vrouw in een villa aan de zuidkust van Frankrijk.' Bij het woord 'iets' streelde hij haar wang. 'Zij laat haar man en kinderen achter voor een nieuwe jonge liefde.'
'Ik heb geen kinderen, alleen een man.' Op het moment dat ze het zei moest ze denken aan het vakantiefotootje in de woonkamer waar ze samen met Fred op stond. Met afgeritste afritsbroeken. Voor de tent in Zweden, haar lievelingsland.
'Zuid-Frankrijk?' vroeg ze twijfelachtig. 'Ik ken een prachtig gebied even ten noorden van Stockholm.'
'Wat jij wil,' zei Taco. 'Kom, we gaan sigaretten halen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten