donderdag 7 mei 2015

Sigaretten halen 346


Maar ook het kinderlijke van Tanja sprak me aan. Ze mocht dan wel redacteur zijn bij een gerenommeerde uitgeverij, haar naïveteit was behoorlijk. Wat te denken van het briefje van Zus Bennekom en Fred Janssen dat ze achter de radiator op onze hotelkamer had gevonden. Dacht ze nu werkelijk dat die twee hier op deze kamer de nacht hadden doorgebracht en dat er jaren na dato - Sigaretten Halen speelt in 2008 - nog een briefje te vinden zou zijn? Bovendien, Fred en Zus waren fictieve personages die ontsproten waren aan mijn fantasie. Samen met al die anderen, van Elly Sprenkelbach-Meijer tot Paul Sachet en niet te vergeten Martha Janssen/Anna Zeven.
Het was aandoenlijk hoe Tanja met de verhaalpersonages meeleefde. De afgelopen dagen had ze heftig geprotesteerd tegen Pauls moorddadige handelingen. 
'Dat past helemaal niet bij Paul Sachet, hoe kun je hem dat laten doen!' Ze zei het met tranen in haar ogen. Dit keer liet ik de doden dood, ik had al teveel concessies gedaan. Het verhaal dreigde te middle-of-the-road te worden wanneer ik elke keer aanpassingen moest doen.
Urenlang had Tanja met de brief van Zus en Fred in haar handen gezeten. Ze had er talloze keren bij gezucht. Op den duur ben ik naast haar gaan zitten, mijn arm om haar schouder.
'Echte liefde,' mompelde Tanja en ik drukte mijn lippen op haar wang.

Geen opmerkingen: