'1 juli, Soleil, ik herhaal: het is vandaag 1 juli. En ik heb nog geen letter van je mogen ontvangen. Ergo: je hebt nog krap een maand om bij mij een manuscript in te dienen. Anders kun je fluiten naar je geld en ook naar je contract. Want niet inleveren is natuurlijk je reinste contractbreuk.' Aan de telefoon sprak mijn uitgever Harco Harkema. Ik hoefde niet langs te komen, hij zou wel bellen had hij ge-sms't, ik kon mijn reistijd beter gebruiken om aan mijn boek te werken.
'Hoever ben je ondertussen? Kan ik dan misschien alvast een eerste hoofdstukje ontvangen? Ga me niet vertellen dat je zelfs dat niet hebt, Soleil!' Hij klonk geagiteerd. Hij had zich waarschijnlijk flink op zitten winden toen hij ook vanmorgen weer niets van mij in zijn mailbox ontvangen had.
'En dan over die blog van je, die vermaledijde hobby die al je tijd opslokt. Wat een zouteloos gedoe. Dat verhaal deugt van geen kant, die personages komen niet tot leven en er zitten gewoon fouten in. Ja, fouten. Anachronismen bijvoorbeeld. Het ene moment zitten we al in de avond, als die Taco bij Turlings langsgaat, en vervolgens is het de ochtend ervoor als... Nou ja, laat maar zitten. Het hele gedoe is zoveel woorden niet waard. Ga schrijven, Soleil, doe iets nuttigs en kap met die blog. Sigaretten halen, m'n reet!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten