Sigaretten halen 41

Bureau Beeklaan kende een andere dynamiek dan het hoofdbureau. Het stond midden in een slaperige villawijk waar zelden iets gebeurde. Dat had zijn weerslag op de attitude van het politiepersoneel. Er hing op bureau Beeklaan een uitgesproken relaxte sfeer. Het werktempo was laag, de rugleuningen van de bureaustoelen stonden opvallend achterover en bijna voortdurend klonk het geluid van een tafeltennisballetje. Er werd gepingpongd op bureau Beeklaan, er was zelfs een ladderlijst. Bovenaan prijkte de naam van Carla van Zetten, receptioniste annex koffiejuffrouw, die volgens de verhalen aan de tafel in de kantine een pingpongtechniek hanteerde om een puntje aan te zuigen. 

Bijleveld keek zijn nieuwe werkkring eens rond. Op het eerste gezicht kon hij weinig benulligheid ontdekken. Dit waren collega's die af en toe 'ns een bon uitschreven of 's nachts in actie moesten komen bij een barbecue die in teveel alcoholdecibellen eindigde. En o ja, ze hadden natuurlijk de potloodventer van de Eindelooze Boschjes die nog steeds niet was opgepakt. Dit was de zaak die Bijleveld op zijn bordje kreeg geschoven. Hij nam zich voor die kwestie voor het einde van de werkdag op te lossen. Terwijl de rest nog doorouwehoerde aan de kantinetafel of een balletje sloeg in de recreatieruimte ging Bijleveld aan de slag. Het eerste wat hij deed was het stellen van de rugleuning van zijn stoel.