De potloodventer van de Eindelooze Boschjes had viermaal toegeslagen. Drie keer in de buurt van de Ven, het watertje van de Eindelooze Boschjes, en eenmaal aan de noordrand van het park. De slachtoffers, allen vrouw en hondenuitlater, hadden bij de daderomschrijving unaniem aangegeven dat het ging om een gemaskerde man in een lange mosgroene regenjas die bij het passeren werd opengeslagen. Niet zozeer deze vleselijke openbaring had schrik aangejaagd - de vrouwen waren wel wat gewend naar eigen zeggen - maar het masker, een portret van premier Jan Peter Balkenende, des te meer. Een van de slachtoffers had bij de aangifte zelfs aangegeven dat het ontblote onderlijf haar in eerste instantie was ontgaan, omdat ze alleen maar oog had voor het gezicht van de minister-president.
Bijleveld besloot zelf een kijkje te gaan nemen bij de Eindelooze Boschjes. Het was niet meer dan een gecultiveerd parkje met brede grindpaden en gemaaide grasvelden. Die potloodventer had zich schuil moeten houden in de schaarse bossages of achter de schamele berkjes aan de noordkant van de Ven, een plas waarin een zelfmoordenaar moeite zou hebben zichzelf te verdrinken. Noem het toeval, maar toen Bijleveld uitkeek over de rimpelloze Ven, zag hij iemand lopen in een groene regenjas. Toen Bijleveld kierde om scherper te kunnen zien, ontdekte hij dat de persoon in het groen blote benen had. Hij versnelde zijn pas. De groene regenjas deed hetzelfde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten