Aan de ontbijttafel met koffie en croissants kwam Benny langzaam maar zeker tot het inzicht dat Richard een blok aan zijn been vormde. Hij kon dit gedoe, dit gezeik met die hoofdwond niet gebruiken bij de missie waarvoor hij op pad was. Onder de gestelde omstandigheden moest hij snel kunnen handelen, scherp zijn. Hij kon zich vandaag geen vertraging veroorloven, maar het zag ernaar uit dat Richard medische verzorging nodig had. Hij had dat achterhoofd bekeken en dat zag er niet goed uit. Dat bloed bleef maar komen. Hij moest Richard dumpen bij de eerste de beste EHBO. Of misschien nog beter, hij zou hem hier achterlaten en via 112 melden dat er een gewonde lag in dit hotel. Eigenlijk helemaal zo'n slecht idee niet. Wat had hij trouwens nog aan Richard? Hij was sowieso niet de slimste en uiteindelijk zou hij ook mee moeten delen als het geld zou komen. Dat betekende uiteindelijk minder geld voor hemzelf.
Dus dit was wat Benny deed. Hij veegde zijn mond af met een servetje, stond op, betaalde de rekening met cash, liep naar de zwarte BMW, stapte in, startte en reed met hoge snelheid in de richting van de snelweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten