Theo Dubbelburg had een goede neus voor zaken. Of beter gezegd voor geld. Hij zag een rode BMW stoppen waaruit een jongeman en een oude vrouw stapten - zoon en moeder, dat zag hij meteen - en hij wist, die hadden wat te besteden. Ze hadden gekozen voor een sjiek hotel na een lange reis. Ze waren zichtbaar moe en verlangden naar comfort. Kortom, ze waren kwetsbaar, ideale omstandigheden om contact te leggen en uit te vogelen hoe hij een graantje mee kon pikken van die vermeende rijkdom.
Theo overzag situaties als spelletjes schaak. In dit geval wist hij dat hij op het bord van de moeder een loper in moest zetten. Hij schoof de welgestelde bejaarde Belg naar voren, die hij al, zonder dat het oudje het wist, een poot had uitgedraaid door hem een mooi-weer-verzekering in de maag splitsen. Het was hier de Côte d'Azur, het regende hier praktisch nooit.
En voor die zoon zette hij de koningin van het spel in, Belle Michelle, die eigenlijk gewoon Jeanne heette en gehuld ging in niet meer dan een bikinietje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten