'An, het was voldoende geweest als we dat adres aan die Theo laten weten hadden. Waarom moeten we er in vredesnaam ook nog naartoe?' Bart en An reden door de Provence op zoek naar een dorpje genaamd Artignosc-sur-Verdon. De Tom-Tom weigerde dienst dus de oude vertrouwde wegenkaart moest uitkomst bieden. An scheen Bart niet te horen, ze tuurde geconcentreerd naar de kronkelende lijnen in rood, geel en wit die onnavolgbare nummers droegen.
'Ik denk de eerste afslag naar links, Bart, de B763 richting... Tja, die leidt eigenlijk nergens heen. Maar neem 'm maar. Als het inderdaad de B763 is natuurlijk. O, kijk, daar is het al.'
'Weet je het zeker, An, dit is niet de B763 volgens dat bord. B760, kan dat ook?' Hij liet de Audi rustig voortrollen. Een ongeduldige automobilist die achter hen reed claxonneerde en haalde stevig accellererend in.
'B762, B761, nee, de 760 zie ik nie... of toch, B760. Dan zou ik zeggen omdraaien en ongeveer een kilometer terug nog 's zien. Dan rechtsaf natuurlijk, niet links.'
Zwijgend reden ze terug. An keek vol ongeduld naar de komst van de afslag. Bart verbeet zijn ergernis. Ze waren op vakantie, verdomme. Ze hadden kunnen wandelen of fietsen of aan het strand kunnen liggen. Nu maakten ze hier nodeloos kilometers en reden god weet waar naartoe. Wat bezielde An. Men zei wel dat op vakanties pas bleek of relaties bestendig waren, maar dat bleek dus te kloppen. Het was voornamelijk leuk geweest op vakantie, tot nu toe eigenlijk.
'Je zult zien, Bart, we kunnen hier nog meer financieel voordeel uit halen dan die € 5000 van Theo. O, hier rechts trouwens.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten