dinsdag 24 maart 2015

SH 303

Hoe gaat het met jullie?' Elly's openingsvraag verraste Zus en Fred. Zelfs Bijleveld keek een beetje verbaasd. Maar Elly, zijn Elly dacht hij stiekem, mocht hem verbazen. Daar stond hij helemaal voor open. Die verwondering maakte deel uit van zijn verliefdheid voor haar. Althans, dat kriebelige gevoel legde hij uit als verliefdheid, wat moest het anders zijn. Vlinders in de buik. Die cliché-uitdrukking voor zijn gemoedstoestand was toch raak getypeerd. Hij had er eigenlijk geen ervaring mee, hij had zich nooit de tijd gegund zich over te geven aan gevoelens voor een vrouw. Maar nu het zover was, wist hij exact wat er aan de hand was. Zoals een automobilist die nog nooit een lekke band had gehad direct snapte dat er sprake was van een lekke band als de auto niet meer reed zoals hij moest rijden. Nou ja, kromme vergelijking misschien, maar hij snapte zelf wat hij bedoelde. Behalve vlinders in de buik constateerde hij ook dat hij milder gestemd was dan normaal. Hij glimlachte naar Zus en stak zijn hand op naar Fred. Hij en Elly namen plaats in de krappe rotanstoeltjes onder het schuine dak. Ze stootten met hun knieën tegen elkaar. Hoe onbenullig ook, voor Bijleveld was het een heuse intieme aanraking die hem kippenvel bezorgde. Hij lachte naar Elly, maar ze keek hem niet aan. Ze keek geconcentreerd naar het stel op het doorgezakte bed. Ze zagen er een beetje verdrietig uit. Ze baalden ongetwijfeld van het feit dat ze betrapt waren. Of betrapt, dat impliceerde dat ze iets ernstigs op hun kerfstok hadden, en goed, Fred Janssen was natuurlijk verdacht bezig geweest, maar wat had Elly nu helemaal gedaan? Ze was een nacht dronken in een cel opgenomen geweest. Dat had niemand achter haar gezocht. Het was haar ook nog nooit overkomen. Dus waar ging het nu eigenlijk over?
Hoe het met ze ging, dat was de vraag die Elly gesteld had.
'Goed,' zei Zus, 'Fred en ik gaan trouwen. En ik ben trouwens zwanger. Het wordt een moetje.' Terwijl ze het zei pakte ze Freds hand vast. Zonder haar aan te kijken gaf hij Zus een kneepje.
'Echt waar?' vroeg Elly Sprenkelbach-Meijer. Dit keer was zij het die verrast werd. 


Geen opmerkingen: