maandag 2 maart 2015

Sig Hal 281



'Dat was geen gemakkelijk telefoongesprek. Je vrouw?'
Paul Sachet voelde zijn gezicht warm worden. Hij wilde voorkomen dat mensen dachten dat hij onder de plak zat. Claire kon zo verdomd lastig doen. Terwijl hij hier het grote geld binnensleepte, zeurde zij over de kinderen opvangen. Het lastige was natuurlijk dat hij niet over 'het grote geld' kon spreken met zijn opdrachtgeefster in dezelfde kamer. Straks zou ze nog denken dat hij een grote inhaal was. Hij nam een hap van de warme croissant. Dat had hij in tijden niet meer gegeten. Droog brood daarentegen steeds vaker de laatste tijd. Daar kon hij nu verandering in brengen. Hij gunde Claire en de kinderen het beste, altijd, zoals zijn ouders vroeger altijd voor hem zorgden. Het was moeilijk geweest zijn ouders te evenaren de laatste tijd, maar nu, met Anna Zeven, gloorde er licht aan het eind van de tunnel. Nog even en ze aten elke dag croissants. Hij dronk van de koffie. Hij had zelden lekkerder koffie gedronken. En hij was toe aan een straf bakje, want nu hij eenmaal zat, kroop de slaap in zijn lijf. Hij was ondertussen bijna 24 uur in touw en het zag er niet naar uit dat hij binnen afzienbare tijd bij kon slapen.
Anna keek hoe hij at. Ze genoot ervan dat hij dat met smaak deed. Het was lang geleden dat ze iemand een ontbijtje had voorgezet.
'Nog een croissant?'
Paul at nog drie croissants en dronk nog twee koppen koffie. Langzaam wist hij terrein te winnen op de slaap. Anna had zich teruggetrokken om iets anders aan te trekken. Paul nam het interieur van de villa in zich op. Hier was flink wat geld ingestoken. Het was duidelijk dat hij nog meer zijn best moest doen om met Anna aan te pappen. 
Toen ze terugkwam had ze een spijkerbroek aan en een simpel wit T-shirt dat fantastisch stond op haar gebruinde huid. Ze stiftte haar lippen voor een spiegel en trok vervolgens een stapel bankbiljetten uit een laatje.
'€500 zoals afgesproken,' zei ze zakelijk, terwijl ze Paul het geld overhandigde. Hij stopte het diep weg in zijn broekzak.
'Dan neem ik je nu mee naar het schuurtje van François. Daar liggen spullen die je nodig zult hebben.' Ze ging hem voor naar buiten. Ze draaide met haar kont.

Geen opmerkingen: