zondag 1 maart 2015

Sigaretten halen 279

Paul was niet bang uitgevallen, hoewel zijn vrouw vaak schamperde dat hij een held op sokken was. Een paar maanden terug had hij een wasmachine gekocht op Marktplaats die niet bleek te deugen. 'Breng dat ding maar terug naar die vent en vraag je geld terug,' had Claire gesteld. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan, zij kende die verkoper niet die ergens in de achterbuurt van Marseille woonde. Een tanige kerel met nauwelijks tanden in zijn bek. €100 had hij voor het apparaat betaald. Niet niks, maar naar het geld konden ze fluiten. Dat was het risico van Marktplaats.
'Hoezo risico!' had Claire geschreeuwd. 'Als je iets koopt moet het werken. We gaan geen €100 aan rommel uitgeven! Of durf je soms niet terug, held op sokken.' Ze had spottend haar hoofd geschud. 'Dan ga ik met je mee om die vent de oren te wassen. We gaan daar niet weg zonder ons geld.' En natuurlijk had zij het voor elkaar gekregen. Ze vertelde die kerel, die uiteindelijk toch schrieler bleek dan in Pauls herinnering, de waarheid en na zijn aanvankelijke tegensputteren gaf hij Claire €100 terug. Op voorwaarde dat haar man die machine op de vuilnisbelt dumpte. Dat hadden ze toen gedaan. In zijn eentje had Paul de wasmachine uit het aanhangwagentje gekieperd op een plek in de stad waar toch al rommel lag. Claire had erbij staan te kijken met het biljet van €100 in haar hand.
Een held op sokken dus. Maar deze vrouw, deze machtige dame die aan de top stond van een machtig syndicaat zou hij niet laten zitten. Dat zou niet slim zijn. Hij rook het geld als het ware. Die €500 die hem was toegezegd zou niet meer dan een beginnetje zijn. 
Ze waren aan beland bij het toegangshek van een prachtig landgoed. Verderop ontwaarde Paul een prachtige villa. Hoewel Claire het ongetwijfeld zou ontkennen, had hij een goede neus voor winstgevende zaken. Een beetje aanpappen met de juiste personen was het begin, maar tevens het halve werk.


Geen opmerkingen: