Ver na middernacht nam Jeanne nog even plaats aan Benny's tafeltje. Ze dronk water en rookte een sigaret. Ze sprak zacht, haar stem was nog altijd licht hees.
'Ik vind het leuk je weer te zien, Benny, maar het leven heeft niet stilgestaan in de tussentijd. Wist je dat ik ben getrouwd met Jacques?' Ze knikte, meer voor zichzelf dan dat het voor Benny bedoeld scheen. 'Ik ben mede-eigenaar van het hotel. We hebben het rijk, maar we werken ons een slag in de rondte. We hebben een naam hoog te houden. We hebben gasten van over heel de wereld. Die vijf sterren krijg je niet cadeau.' Ze nam een paar slokken water en stak een nieuwe sigaret op.
'Klopt het dat Theo hier pas nog was?' Benny leegde z'n zoveelste glas cognac. Het kostte hem moeite duidelijk te articuleren. Maar ze had hem verstaan. Ze blies rook in zijn richting.
'Theo, ja, die was hier. Met een Nederlandse vrouw. Ze hebben de nacht doorgebracht in de kamer die wij...' Ze maakte haar zin niet af. Ze keek droefgeestig voor zich uit.
'Tja,' lispelde Benny, 'onze kamer. Ze lagen dus in onze kamer.' Vanuit een vergeten hoekje van zijn geheugen doken taferelen op die lang niet meer door zijn gedachten waren gegaan. Hij strekte zijn arm om Jeannes hand aan te raken. Zij trok haar hand terug.
'Ik heb ze eigenlijk niet meer zien vertrekken. Ze waren in een rode mini die zij bestuurde. Ik weet niet waar ze heen gingen. Het is niets voor Theo om titjes te gaan maken met vreemde vrouwen.'
'Wie zegt dat ze een vreemde voor hem was.' Benny keek Jeanne lodderig aan.
'Hoezo?' In haar blik was nieuwsgierigheid. 'Weet jij meer dan ik, Benny?'
Benny legde zijn wijsvinger tegen zijn lippen en glimlachte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten