Taco hoorde dat Turlings wegliep van de wc-deur. Hoe lang zou het duren, voordat hij terug was? Hij moest snel zijn.
'Elly, luister, ik kan nu niet uitgebreid praten. Turlings zit op m'n nek. Vanavond kan ik je zien. De kantine van hockeyclub 'Moedig voorwaarts', ken je die? Zeven uur, oké?'
'Ik zal er zijn, Taco, hou je taai. Doe geen domme dingen.'
Op het moment dat de verbinding verbroken werd, hoorde Taco dat er aan het wc-slot gemorreld werd. Turlings deed een poging de deur van buitenaf te openen. Terwijl Taco met zijn armen over elkaar afwachtte, zag hij hoe het slot zonder dat hij eraan zat, ronddraaide. Het leek wel magie. Het moest Turlings heel wat inspanning kosten, want zelfs door de gesloten deur kon hij hem horen steunen en zuchten. Uiteindelijk was het gedaan. Taco knipperde verschrikt met zijn ogen toen Turlings de deur opentrok, zijn hoofd rood en verhit. Een schroevendraaier rolde op de grond.
'Dat flik je me nooit weer, Taco Stutterheim,' hijgde hij. Hij greep de jongen bij zijn kraag en sleurde hem de gang in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten