Voor Elly had de show die wachtmeester Jacobi opvoerde lang genoeg geduurd. De schlemíel stond met de sleutelring van de celdeuren in zijn handen.
'Jedacht toch niet dat we ons hier zomaar lieten insluiten? Als je dit alleen maar doet, omdat Turlings daartoe opdracht heeft gegeven ben je nog stommerdan je eruit ziet.'
Dagobert zag aan het gezicht van Jacobi dat Elly's uitval mogelijk niet het beoogde effect ging hebben. Het puberale gegiechel van het duo Suikerbuik en Zoetemelk op de achtergrond maakte het er niet beter op.
Jacobi kreeg een rood hoogpfd. Zijn vingers omklemden de sleutelring tot zijn knokkels er wit van zagen. Zijn ogen puilden uit de kassen.
'Luister eens hier, Sprenkelbach, ik handel slechts in opdracht en die luidt dat ik jou en Bijleveld hier moet opsluiten. Punt. Ik zou dus maar meewerken als ik jou was.' Hij haalde adem.
'O ja, Jacobi, Befehl ist Befehl? Goed motto voor iemand van Joodse komaf.' Elly keek de wachtmeester vernietigend aan. Die negeerde haar blik en haar woorden. Hij wierp de sleutelring naar de politieagenten.
'Suikerbuik, Zoetemelk, vangen. Cel 1 en 7.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten