Zoetemelk had Jacobi's gefoeter verder genegeerd. Zorg voor Zus Bennekom stond voorop. Jacobi was spoedig afgedropen. Zoetemelk trok Zus zijn eigen overhemd aan, haalde een stoel om haar onderbroek van de camera te halen en trok hem haar aan met kuis afgewend gelaat. Vervolgens zorgde hij ervoor dat Zus comfortabel op het bed kwam te liggen, het kussen onder haar hoofd en het laken en de deken over haar heengeslagen. Tot slot maakte hij de celvloer schoon en zette Zus' bloesje in een sopje. Toen hij de cel wilde verlaten hoorde hij Zus zachtjes kreunen. Had ze pijn, lag ze niet goed genoeg, moest ze weer spugen? Hij boog zich over haar heen, haar adem rook zurig.
'Dankjewel,' fluisterde ze. Haar ogen vielen meteen toe, maar het leek alsof ze knipoogde. Zoetemelk haalde opgelucht adem. Er was altijd vergeving voor spijtoptanten.
In de kleedkamer verschoonde hij zichzelf. Een kwartier later meldde hij zich op Jacobi's kantoortje. de wachtmeester en Zoetemelks partner Suikerbuik keken nog steeds voetbalsamenvattingen op de tv. Jacobi keek even op en zei tegen Suikerbuik: 'Daar zal je 'm hebben, die slappe lul.' Ze barstten uit in bulderend gelach.
'Dankjewel,' fluisterde ze. Haar ogen vielen meteen toe, maar het leek alsof ze knipoogde. Zoetemelk haalde opgelucht adem. Er was altijd vergeving voor spijtoptanten.
In de kleedkamer verschoonde hij zichzelf. Een kwartier later meldde hij zich op Jacobi's kantoortje. de wachtmeester en Zoetemelks partner Suikerbuik keken nog steeds voetbalsamenvattingen op de tv. Jacobi keek even op en zei tegen Suikerbuik: 'Daar zal je 'm hebben, die slappe lul.' Ze barstten uit in bulderend gelach.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten