Sigaretten halen 228/229

Op de tast ging Taco door het clubgebouw. Hij zou geen licht maken, lawaai evenmin. Hij moest de kleedkamers ook in het donker kunnen vinden. Maar hij trof alleen afgesloten deuren. Aan het einde van de gang was er een die wel open wilde, maar dat was een voorraadkast. In het schemerachtige licht zag hij een doos marsen en pakken toiletpapier. Hij liep terug, voelde nogmaals tevergeefs aan de deuren.

Hij had zich af willen spoelen onder een douche in een van de kleedkamers. Daar moest ook ergens een kast staan met reserveshirts en -broeken. In de kantine stond een doos met gevonden voorwerpen. Hij viste er een meurend shirt uit dat een tegenpartij ooit moest hebben achtergelaten. Er zat ook een hard geworden handdoekje in. Achter de bar zette hij de kraan aan. Hij trok zijn eigen besmeurde shirt uit en waste zich zo goed en zo kwaad als het ging met het koude kraanwater. Hij droogde zich af met het handdoekje dat toen het eenmaal vochtig werd ook beter te hanteren was. Tenslotte trok hij het te krappe shirt aan. Voor zover hij het kon zien had het verticale blauwwitte strepen.

Hij kwam bij.

Wachtmeester Jacobi  herkende de persoon in het blauwwitte tenue bij het clubgebouw meteen. Hij kon twee dingen doen: afstand bewaren en volgen of direct overgaan tot actie. Hij besloot voor optie twee. Uiteraard met de nodige voorzichtigheid. 

'Taco!'

Het leek alsof de jongen door een steen werd getroffen. Hij dook weg en sprintte vervolgens in de richting van de bossages die het hockeyterrein omringden.

'Blijf staan! In naam der wet!' Het klonk knullig, bromsnorachtig, maar beter had hij op dat moment niet in huis. Hij rende de open ruimte over tot hij besefte dat hij op zijn hoede moest blijven. Als die jongen daadwerkelijk degene was die Turlings had neergestoken, dan moest hij oppassen. Hij had best wat ervaring opgedaan met het arresteren van onwillige sujetten, maar dat was bijna twintig jaar geleden voor het laatst geweest. En hij ging hier zijn leven niet in de waagschaal stellen.

Terwijl hij de bosjes in de gaten hield, belde hij Peppi Tuinstra.